Wyspa Skye
Podstawowe informacje
Liczba graczy | 2-5 |
Zalecany wiek | od 8 lat |
Czas zabawy | ok. 30-60 minut |
Projektant | Andreas Pelikan, Alexander Pfister |
Wydanie | polskie |
Instrukcja | polska |
Złożoność | dla początkujących |
Opis
Miękki piasek na plażach, łagodne wzgórza i potężne łańcuchy górskie. Tak - ten wspanialy krajobraz może oczarować każdego. Niech ten sielankowy obraz jednak cię nie zmyli. Setki lat temu był to teren, na którym aż pięć klanów walczyło o dominację. Każdy z nich zawzięcie walczył o przejęcie każdego, nawet najmniejszego skrawka ziemi, jednoczesnie próbując sprzedać tereny o małej użyteczności.
Walcz o dominację nad Wyspą Skye. Król może być tylko jeden! Zostanie nim ten spośród Lairdów, którego klan podbije najwięcej terytoriów i wykaże się sprytem w handlu. Każda kolejna rozgrywka będzie zupełnie inna, niż poprzednie.
Zawartość pudełka: | Warto zobaczyć: | |
|
Wyświetlane są wszystkie opinie (pozytywne i negatywne). Nie weryfikujemy, czy pochodzą one od klientów, którzy kupili dany produkt.
Michał Badura
Trochę takie Carcassone 2.0. Licytacja oraz różne punktowania dla poszczególnych rund dodały sporo wigoru tej trochę już oklepanej mechanice. Jestem bardzo ciekaw dodatków, może kiedyś wyjdą?
Daniel
Ciekawa alternatywa dla Carcassonne. Wyspa Skye cechuje się dużą regrywalnością, wynikającą ze zmienneych warunków punktowania. Element licytacyjny sprawia, że gra najlepiej działa od 3+ graczy.
Mateusz Zeifert
Nie wiem o co chodzi z tymi porównaniami z Carcassonne. Podobne są tu jedynie kafelki i łączenie (niewymagane) terenów. Gra jest bez porównania ambitniejsza niż Carcassonne. W jednym zdaniu - jest genialna w swej prostocie. Tworzą ją dwa pomysły: 1. Zmienna punktacja: w każdej rozgrywce losowo wybieramy 2 z 16 kafelków punktujących. Wybieramy nie tylko ich rodzaje, ale także kolejność w jakiej będą punktowały. Oznacza to, że wartość poszczególnych kafelków i znajdujących się na nich symboli jest w każdej grze totalnie różna i trzeba ją zawsze na nowo szacować (a to stanowi serce gry). 2. Ustalanie cen (tzw. licytacja): w każdej rundzie ciągniemy losowo trzy kafelki i w tajemnicy przed pozostałymi graczami ustalamy ich ceny. Później mamy możliwość je sprzedać. Te, które się nie sprzedadzą, musimy kupić sami. Jeżeli damy za niską cenę - dajemy współgraczom łatwą okazję wzbogacenia się. Jeżeli damy za wysoką - sami będziemy musieli je kupić. Ot, banalna symulacja wolnego rynku. Działa to wszystko znakomicie, głębia w tej prostej grze jest zaskakująca. Nawet nie wiem, z czym ją porównać. Może z większymi grami Knizii (Taj Mahal?). W kategorii gier do 5 osób, poniżej 1 h trudno znaleźć coś równie ambitnego i niepowtarzalnego.